Grupy

Domowy Kościół

Opiekunowie: ks. Proboszcz, ks. Adam Blicharz, ks. Kacper Małek, ks. Krzysztof Wilczyński, ks. Łukasz Czapla

 

Jedną z dróg poznania Boga jest Wspólnota Domowego Kościoła. Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele. Założycielem Ruchu jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.

Formacja w Domowym Kościele opiera się na codziennej pracy duchowej zbliżającej małżonków do Boga i do siebie nawzajem. Elementami pozwalającymi osiągnąć ten cel jest: codzienna modlitwa, regularne spotkanie ze Słowem Bożym, comiesięczny dialog małżeński, reguła życia oraz uczestnictwo w rekolekcjach.

Ruch chce pomóc małżeństwom w budowaniu miedzy nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.

 

Ruch Światło-Życie

Ruch Światło-Życie (znany powszechnie jako Oaza) - jeden z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Ruch ten powstał w Polsce, a jego założycielem był sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.

Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: dzieci, młodzieży, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół (nazywany także Oazą Rodzin). Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło-Życie stara się wychowywać "dojrzałych chrześcijan" i służyć odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii w żywe "wspólnoty wspólnot", czyli doprowadzanie parafii do stanu, w którym nie będzie potrzebne istnienie wspólnot (wypełni się odnowa Kościoła).

Znakiem rozpoznawczym Ruchu Światło- Życie jest starochrześcijański symbol (czyt. phos- dzoe) - greckie słowa "światło" i "życie", krzyżujące się na literze "omega", która tutaj jest symbolem Ducha Świętego.

Historia ruchu

Początki historii Ruchu sięgają pierwszej "oazy", czyli wyjazdu rekolekcyjnego o programie charakterystycznym dla Ruchu, która odbyła się w r. 1954 z ministrantami. Przed rokiem 1976 Ruch był znany pod nazwą "Ruch oazowy", "Ruch Żywego Kościoła", "Ruch Niepokalanej". Twórcą oazy, założycielem Ruchu i pierwszym moderatorem krajowym był ks. Franciszek Blachnicki (pochowany w kościele pw. Dobrego Pasterza w Krościenku), zmarły w 1987. Od kilkunastu lat Ruch Światło-Życie działa także za granicą: w Bułgarii, w Słowacji, na Litwie, w Czechach, w Niemczech, na Białorusi, na Ukrainie (skąd coraz liczniej młodzież przybywa na wakacyjne oazy do Polski) i na Łotwie oraz od 2006 roku w Irlandii.

Charakterystyka ruchu

Cel Ruchu Światło-Życie jest osiągany poprzez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego osobistego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie "uczniów Jezusa" (deuterokatechumenat), a następnie we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w "Kościele i świecie". Jest ona niemal zawsze związana z posługami na rzecz Ruchu. Ewangelizacja - katechumenat - diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło-Życie na wszystkich poziomach formacji. Nieodłącznie z tym ruchem wiąże się Krucjata Wyzwolenia Człowieka, polegająca na:

  • powstrzymaniu się od spożywania napojów alkoholowych,
  • nie częstowania alkoholem,
  • nie wydawania pieniędzy na alkohol,
  • powstrzymywaniu się i przeciwdziałaniu wszystkiemu co prowadzi do zniewolenia człowieka,
  • modlitwie,

Wszystko to należy rozumieć jako sposób walki z problemem alkoholowym w Polsce. Podstawowe metody realizacji programu formacyjnego to:

metoda "światło-życie", przenikająca wszystkie elementy programu formacyjnego, polegająca na tym, że szuka się światła w Słowie Bożym, by wprowadzić je w swoje życie;

oaza rekolekcyjna i mała grupa formacyjna.

Specyfiką metody Ruchu Światło-Życie jest realizacja zasady "życie z życia" (tylko osoba która sama żyje dojrzałą wiarą, może ją przekazywać innym) i zasady organicznego wzrostu.

Struktura ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła: małe grupy do których należą uczestnicy Ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność spotykając się na Dniach Wspólnoty.

Odpowiedzialność za całość Ruchu sprawuje Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie. Na szczeblu kraju, diecezji i parafii odpowiedzialność pełnią moderatorzy krajowi, diecezjalni i parafialni. Każdy moderator pełni swą posługę wraz z zespołem diakonii. Diakonię moderacji mogą pełnić zarówno osoby świeckie, jak i duchowne.

Formowanie się Ruchu Światło-Życie w Świdniku w parafii NMP Matki Kościoła

W Świdniku wspólnota oazowa wyłoniła się w 1988 r. z istniejącego od kilku lat ruchu oazowego prowadzonego przez ojców Kapucynów z Lublina. Formację przeszło w tym czasie około 150 osób, z których wyłoniły się trzy powołania kapłańskie i dwa zakonne żeńskie. Uformowana 30- osobowa grupa uczestniczyła w budowaniu wspólnoty Kościoła oraz realizowała drugi cel ruchu jakim jest kształtowanie religijne dojrzałej osobowości członków wspólnoty. Grupę stanowiła młodzież klas VII i VIII szkoły podstawowej, młodzież szkół średnich, studenci oraz młodzież pracująca.

Od 1994 r., gdy moderatorem wspólnoty został ks. M. Gładkowski, w parafii wydawano tygodnik „ Moje niedzielne spotkanie z Bogiem”. Wspólnota prowadziła również coroczne czuwania w okresie Triduum Paschalnego, drogę krzyżową i modlitwę różańcową w czasie nabożeństw październikowych. Formacja wspólnoty opierała się na cotygodniowych spotkaniach w małych grupach. Spotkania modlitewne przypominały swoim układem rekolekcje oazowe.